قبح قلیان و سیگار - کافئین چای و قهوه

اگر قبح و زشتی مواد مخدر و استفاده از آن در خانواده یا جامعه ای از بین برود ، خطر اینکه افراد آن جامعه یا خانواده به مواد مخدر روی بیاورند بسیار بیشتر خواهد شد .

همچنانکه به عنوان مثال « کافئین » مهمترین ماده موجود در چای و قهوه است اما چون در جامعه ما قبحی ندارد ، هیچگونه منع اجتماعی هم در مصرف چای احساس نمی شود . در حالیکه مقادیر زیاد کافئین سبب عصبانیت ، اضطراب ، بی خوابی ، بیقراری ، لرزش ، حساسیت شدید و حتی تشنجات موضعی و عمومی می شود . همچنین بدن نسبت به کافئین مقاومت پیدا کرده و مصرف آن در طول زمان افزایش می یابد . ناگفته نماند یک فنجان چای کمرنگ ، معمولی و پررنگ به ترتیب میزان 30 ، 65 و 100 میلی گرم کافئین دارند درحالیکه مسمومیت مزمن با کافئین معمولا با مصرف بیش از 500 میلی گرم در روز اتفاق می افتد . ضمن اینکه

بعضی افراد هم می توانند روزانه تا 3 گرم کافئین را بدون احساس ناراحتی مصرف کنند . البته مصرف حدود 10 گرم کافئین یا بیشتر هم ممکن است به مرگ منتهی شود .

به هر حال اگر پای چای را هم به میدان کشیدیم ، غرض این بود که روشن کنیم چقدر ساده در اثر از بین رفتن قبح ماده ای اعتیاد آور ، مصرف آن در جامعه معمول و متداول خواهد شد .

بسیار دیده می شود در اماکن عمومی و تفریحی پسران و حتی دختران مشغول استعمال تنباکوهای ساده و میوه ای می شوند و جامعه نیز آنگونه که باید ، قبحی برای این عمل قائل نیست در حالیکه اتفاقا « قلیان و سیگار » از دو جانب متفاوت مضر هستند . نخست ، زیانهایی که مثل سایر مواد مخدر برای بدن و سلامتی افراد دارند و دوم ، زیانهایی که از لحاظ هموار شدن راه روی آوردن به سایر مواد مخدر خطرناکتر به همراه دارند .

بنابرین لازم است افراد به ویژه جوانان و نوجوانان عزیز قبل از هر ماده مخدری از همین قلیان و سیگار معمول و متداول بترسند و بپرهیزند . اگر فرد بین انواع مختلف مواد مخدر تفاوتی قائل نشود و همه را دشمن سلامتی جسم و روح خویش بداند ، هرگز آلوده و وابسته هیچیک نخواهد شد .

علت اینکه ما هم در وبلاگ دسته بندی خاصی از مواد مخدر گوناگون مثل سنتی و صنعتی یا کم خطر و پر خطر و غیره ارائه ندادیم و همه را پراکنده و بدون ترتیب خاصی ذکر نمودیم ، همین بود که در اصل تفاوتی بین انواع گوناگون مواد مخدر قائل نیستیم هرچند در جزئیات تفاوتهایی دارند اما معتقدیم همه انواع مخدرها در این مشترکند که : پیوستن به هر یک ، گسستن از سلامتی بزرگترین نعمت الهی است .     

بسیار دیده شده فرد با این تفکر که فلان ماده وابستگی جسمی ایجاد نمی کند و فقط وابستگی روانی خواهد داشت ، به ماده مخدری روی آورده و زمانی متوجه شده همان وابستگی روانی چقدر سخت تر است که دیگر ترک آن اراده ای بسیار قوی را می طلبیده است . ضمن آنکه باید گفت اینکه ماده مخدری وابستگی جسمی به همراه نداشته باشد ، بدان معنا نیست که زیانهایی هم برای جسم نخواهد داشت .

لازم است خانواده های محترم قبل از نوجوانی فرزندانشان ، آنها را از خطرات مواد مخدر از جمله همین سیگار و قلیان آگاه نمایند و خود هم هرگز قبح این مواد را در خانه و خانواده نشکنند . باید به نوجوان و جوان فهماند که مسائل و مشکلات ، اولا تنها مختص او نیست و برای همه است و ثانیا استعمال هرگونه ماده مخدر ( خصوصا سیگار و قلیان ) نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه وضع را خرابتر هم می سازد .

به حکم عقل سلیم ، انسان برای رفع مشکلات و ناکامیهای خویش باید ریشه های به وجود آورنده مشکلات و ناکامیها را بیابد و تیشه بر آن ریشه ها زند نه بر ریشه خویش . پس مجددا عرض می کنیم که قلیان و سیگار از دو سو مضرند پس از همه سو از هر دو دور شویم .