مرفین

مرفین برای اولین بار در سال 1803 توسط دورسن از تریاک گرفته شد . این ماده که مهمترین عنصر فعال تریاک است ، به عنوان یک داروی از بین برنده درد مورد استقبال پزشکان قرار گرفت .

مرفین از طریق خوراکی ، استنشاق ، تزریق زیر پوستی و تزریق وریدی مورد استعمال قرار می گیرد . همین مرفین تریاک است که

عامل تمام فعالیتها و اثرات شیمیایی و فیزیولوژیایی تریاک می شود .

تاثیر مرفین بر دستگاههای گوناگون بدن : مرفین بر دستگاه عصبی مرکزی اثر می گذارد و به همین سبب هم درد را کاهش می دهد . مرفین بر مراکز تنفسی واقع در سلسله اعصاب مرکزی تاثیر گذاشته و کنترل و نظم تنفس را بر هم می زند همچنانکه مسمومین این ماده مخدر غالبا به علت خفگی می میرند . مرفین بر مراکز کنترل غدد مترشحه داخلی نیز تاثیر مخربی دارد . ازدیاد ترشح هورمون رشد و هورمون محرک ترشح شیر ، تخلیه غدد فوق کلیوی از ویتامین ث ، افزایش قند خون و کاهش درجه حرارت بدن از این جمله اند . تمامی هورمونهای محرک غدد تناسلی بر اثر یک بار تزریق مرفین یا تزریقات مداوم آن مهار می شوند و ممکن است بی نظمی در قاعدگی و نازایی اتفاق افتد .

مرفین بر دستگاه قلب و عروق هم تاثیر گذاشته و سبب کاهش فشار خون می شود که گاه همین کاهش فشار خون ، مرگ ناگهانی فرد را موجب می شود .

علاوه بر موارد ذکر شده ، مرفین بر بسیاری دستگاههای بدن از جمله معده ، روده باریک ، روده بزرگ ، پانکراس ، کیسه صفرا و مجاری صفراوی ، مردمک چشم ، مجاری ادرار و مثانه ، رحم ، دستگاه تناسلی و پوست اثرات زیانباری دارد که جهت اطلاعات کاملتر ، سرورانمان را به منبع ذکر شده ارجاع می دهیم .

منبع : اعتیاد ( سبب شناسی و درمان آن ) تالیف دکتر محمد علی احمدوند ، انتشارات دانشگاه پیام نور